مولا علی

سلام خدمت همه ی شما بزرگواران عرض تسلیت دارم شهادت مولی الموحدین حضرت علی علیه السلام رو خدمت همه ی مسلمین جهان .

امشب چه شب سختیست بر یتیمان علی (ع) چقدر مولامون غریب بودند و غریب هم به شهادت رسیدند.

متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را

نه بشر توانمش خواند نه خدا توانمش گفت

بزرگواران این پستمون درباره ی کرامات و پاسخ مولا علی علیه السلام به بیست سوال قیصر روم می باشد.

اخطب خوارزمی و ثعلبی ذکر کرده‏ اند:
رسول خدا(ص) فرمود: فردای قیامت منبر بزرگی که دارای یکصد پله است برای من نصب می‏کنند بر پله اول من قرار می‏گیرم و بر پله دوم علی(ع)قرار می‏گیرد.
در پله پائین‏تر دو نفر قرار می‏گیرند اولی می‏گوید: ای اهالی محشر منم رضوان خازن بهشت که کلیددار بهشت هستم. خداوند بمن امر فرموده است که کلید بهشت را تقدیم محمد (ص) کنم.
دوّمی‏ گوید: منم مالک، سرپرست دوزخ بمن امر شده کلید دوزخ را تقدیم محمد (ص) کنم.
آنگاه من کلیدها را می‏گیرم و همه را تقدیم آقا علی(ع) بن ابیطالب (ع) می‏نمایم این است معنی قول حق تعالی که می‏فرماید (القیا فی جهنم کل کفار عنید) (سوره ق آیه 24) یعنی القیا یا محمد و علی(ع) فی جهنم... بیندازید شما هر دو ای محمد و ای علی(ع) هر کافر سرکشی را در دوزخ.
آری قسیم الجنة و النار است یعنی قسمت کننده بهشت و دوزخ است اول صراط می‏ایستد هر کس رد می‏شود از صورتش پیداست دوست علی(ع)است یا دشمن.
اگر دوست است می‏تواند رد شود اگر دشمن است می‏فرماید آتش او را بگیرد در تفسیر آیه شریفه 24 سوره صافات (نگهدارید ایشانرا بازجویی و بازپرسی شوند) چنین رسیده که از ولایت علی(ع) بن ابیطالب (ع) سؤال کرده می‏شود. آیا ولایت علی(ع)را دارد که وارد بهشت شود یا نه.

شاهی که هست خصم ستمگر علی(ع) علی(ع)
پشت و پناه مردم مضطر علی(ع) علی(ع)‏

دشمن کش است تیغ علی(ع) در نبرد کفر
نازم بذوالفقار دو پیکر علی(ع) علی(ع)‏

با آن همه دلاور دوران عصر خویش
جز او که بود فاتح خیبر علی(ع) علی(ع)‏

قائل بقول لحن سلونی بروزگار
در هر کجا بمسند منبر علی(ع) علی(ع)‏

دریای رحمت است علی(ع) دست کردگار
سلطان جود اول آخر علی(ع) علی(ع)‏

منبع : کرامات العلویه، علی(ع) میر خلف زاده‏، نشر مهدی یار

مولایم ما نیز شفیع باش در روز قیامت انشاءالله.

بیست سوال قیصر روم:

ابن مسیب نقل کرد که، عمر بن خطاب می‏گفت: «پناه می‏برم به خدا از مشکلاتی که ابوالحسن، برای حل آنها نباشد». این سخن خلیفه جهاتی داشت؛ از جمله آنها، این بود که روزی پادشاه روم به عمر نامه نوشت و از مسائلی پرسش نمود؛ عمر آن سؤالات را بر اصحاب عرضه داشت، اما کسی نتوانست جواب بدهد، پس به امیرالمؤمنین عرضه داشت و حضرت فورا جواب سؤالات را دادند.
نامه پادشاه روم به عمر این چنین بود: «این نامه‏ای است از پادشاه بنی‏الاصفر به عمر، خلیفه مسلمانان، پس از ستایش پروردگار پرسش می‏کنم از شما مسائلی را که پاسخ آن را مرقوم نمایید:
1- چه چیز است که خدا آن را نیافریده است؟
2- خدا نمی‏داند،
3- نزد خدا نیست،
4- همه‏ اش دهان است،
5- همه ‏اش پاست،
6- همه ‏اش چشم است،
7- همه ‏اش بال است،
8- کدام مردی است که فامیل ندارد،
9- چهار جنبده که در شکم مادر نبودند کدام است،
10- چه چیزی است که نفس می‏کشد، روح ندارد،
11- ناقوس چه می‏گوید،
12- آن رونده کدام است که یک بار راه رفت،
13- کدام درخت است که سواره، صد سال در سایه‏اش راه می‏رود و به پایانش نمی‏رسد و مانندش در دنیا چیست،
14- کدام مکان است که خورشید جز یک بار در آن نتابید،
15- کدام درخت است که بی‏آب رویید،
16- اهل بهشت می‏خورند و می‏آشامند و چیزی دفع نمی‏کنند؛ مانندش در دنیا چیست،
17- در سفره‏های بهشت کاسه هایی که در هر یک از آنها غذاهای گوناگون است و آمیخته نمی‏شوند؛ مانندش در دنیا چیست؟
18- از سیبی در بهشت، دخترکی بیرون می‏آید در حالی که از آن سیب، چیزی کاسته نمی‏شود،
19- کنیزکی در دنیا مال دو مرد است و در آخرت، مال یکی از آنان؛ آن چگونه است؟
20- کلیدهای بهشت چیست؟
امیرالمؤمنین علیه‏السلام نامه پادشاه روم را خواندند و در پشت نامه، جواب را این طور مرقوم کردند:
بسم الله الرحمن الرحیم‏
پس از سپاس و ستایش پروردگار؛ ای پادشاه روم! بر مطال شما واقف شدم و من به یاری خدا و قدرتش و برکت خدا و پیامبران، خصوصا محمد صلی الله علیه و آله و سلم آخرین فرستاده خدا، پاسخ تو را می دهم:
1- آن چیزی که خدا نیافریده قرآن است، زیرا آن کلام وصف خداست و همچنین کتابهایی که از جانب خدا نازل شده است، حق- سبحانه- قدیم است و صفاتش هم قدیم است.
2- آن چیزی که خدا نمی‏داند آن است که شما نصرانیان می‏گویید: خدا را زن و فرزند و شریک است؛ خدا فرزندی نگرفته و با او خدایی نیست، نه والد است و نه مولود.
3- آن چیزی که نزد خدا نیست ظلم است، پروردگار به بندگان، ستمکار نیست.
4- چیزی که همه ‏اش دهان است، آتش است؛ در هر چیزی افتد، می‏خورد.
5- چیزی که همه‏ اش پاست، آب است.
6- چیزی که همه ‏اش چشم است، خورشید است.
7- چیزی که همه ‏اش بال است، باد است.
8- آن کس که فامیل ندارد، آدم است.
9- آن چهار جنبنده که در شکم مادر نبودند عصای موسی، قوچ ابراهیم، آدم و حوا می‏باشند.
10- آنکه بی‏روح است و نفس می کشد، صبح است، خدای تعالی فرمود: «والصبح اذا تنفس»: [1] «سوگند به صبح آنگاه که نفس می‏کشد».
11- ناقوس می‏گوید: «تق، تق؛ حق، حق، آهسته، آهسته؛ عدالت، عدالت؛ راستی، راستی؛ دنیا ما را فریب داد و در هوس انداخت؛ دنیا دوره به دوره سپری می‏شود؛نمی‏گذرد روزی مگر که سست می‏کند از ما پایه‏ای، مردگان ما را خبر دادند که از این سرا کوچ می‏نماییم، پس چرا ما اینجا را برای خود وطن گرفته‏ایم؟»
12- آن رونده که یک بار راه رفت کوه سیناست، میان آن کوه و زمین مقدس (مسجد اقصی) چند روزی راه بود، بنی‏اسرائیل که به فرمان موسی علیه‏السلام آهنگ آن سرزمین داشتند نافرمانی کردند، خدا از آن کوه پاره‏ای برکند و دو بال از نور برایش قرار داد و بر بنی‏اسرائیل که در بیابان راهپیمایی می‏کردند سایبان شد و برابر سر آنان سیر می‏نمود، چنانکه خدا در قرآن فرموده است: «و چون کوه را از جا برکندیم و مانند سایبان بر سرشان قرار دادیم و آنان گمان کردند بر سرشان می‏افتد.» [2] .
و موسی بنی‏اسرائیل را گفت: چرا نافرمانی می‏کنید، دست از نافرمانی بردارید وگرنه کوه را بر سرتان می‏افکنم، چون توبه کردند کوه به جایش برگشت.
13- درختی که سواره، صد سال در سایه‏ اش راه می‏رود و به پایانش نمی‏رسد، درخت طوبی است و آن سدرة المنتهی است که در آسمان هفتم است، به سوی آن درخت، اعمال بنی‏آدم بالا می‏رود و آن از درختهای بهشت است، هیچ کاخی و خانه ‏ای در بهشت نیست مگر شاخه ‏ای از شاخه‏ هایش در آن آویخته و مانندش در دنیا خورشید است، خودش یکی‏ست و پرتوش در همه جاست.
14- مکانی که خورشید جز یک بار در آن نتابید، زمین دریایی است که بنی‏اسرائیل از آن عبور کردند و فرعونیان در آن غرق شدند، در آن هنگام که خدا برای موسی علیه‏السلام آن دریا را شکافت و آب، مانند کوهها روی هم ایستاد و زمین دریا به تابیدن خورشید، خشک شد سپس آب دریا به جایش برگشت.
15- درختی که بی آب رویید، درخت یونس پیغمبر است و آن معجزه‏ای بود که خدای تعالی فرمود: «و أنبتنا علیه شجرة من یقطین»: «بر سرش درختی از کدو رویانیدیم.» [3] .
16- غذا خوردن اهل بهشت که می‏خورند و چیزی دفع نمی‏کنند، مانندش در دنیا، بچه است در شکم مادر، از نافش می‏خورد و دفع نمی‏کند.
17- غذاهای گوناگون بهشتی که در یک کاسه است و آمیخته نمی‏شود، مانندش در دنیا تخم مرغ است که سفیده و زرده آن آمیخته نمی‏شوند.
18- دخترکی که از سیب بهشتی بیرون می‏آید مانندش در دنیا، کرمکی است که از سیب بیرون می‏آید و سیب تغییری نمی‏کند.
19- کنیزکی که در دنیا مال دو مرد و در آخرت مال یکی است، مانند درخت خرمایی است که در دنیا به شرکت مال مؤمنی مانند من و کافری مانند توست و آن در آخرت برای من است نه برای تو؛ زیرا در آخرت، آن درخت در بهشت است و تو داخل بهشت نمی‏شوی.
20- کلیدهای بهشت، «لا اله الا الله» و «محمد رسول‏الله» است.
ابن‏ مسیب گفت: چون قیصر روم، جواب سؤالات را خواند گفت: این سخن بروون نیامده جز از خاندان نبوت، سپس پرسید: پاسخ این سؤالات را چه کسی داده است؟ گفتند: از پسر عموی محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.
قیصر روم برای امیرالمؤمنین نامه ‏ای نوشت: «سلام علیک؛ پس از سپاس پروردگار،بر پاسخهای شما واقف شدم و دانستم که شما از خاندان نبوت هستید و به شجاعت و علم، متصف می‏باشید، من خواهانم که دینتان را برای من شرح دهید و حقیقت روحی را که خدا در کتابتان گفته است برای من بیان نمایید «یسألونک عن الروح قل الروح من أمر ربی»؛ «از روح پرسش می‏کنند بگو روح از امر پروردگار من است». [4] .
امیرالمؤمنین علیه‏السلام در جواب قیصر، نوشت: «پس از سپاس و ستایش پروردگار، روح نقطه ‏ای است با لطافت و پرتویی است با شرافت که از ساختهای آفریننده ‏اش و قدرت پدید آورنده ‏اش می‏باشد، از گنجینه های مملکتش او را بیرون آورده و در نهاد بندگانش نهاده، پس روح تو پیوندی است با او، و نزد تو امانتی است از او، هرگاه گرفتی آنچه نزد او داری، می‏گیرد آنچه نزد تو دارد)) [5] .

پی نوشت ها:
[1] تکویر آیه 18.
[2] اعراف171.
[3] الصافات: 146.
[4] الاسراء آیه 85.
[5] تذکرة الخواص، ص-144 بوستان معرفت، ص-133 مناقب مرتضوی، ص-246 نقل از داستانهایی از زندگانی حضرت علی علیه‏السلام، ص40.