نماز 2

سلام بزرگواران حلول ماه پربرکت و زیبای ماه رمضان ماه مهمانی پروردگار بر شما مبارک

 

همان طور که گفته بودم ادامه پست قبل رو می نویسم خب در پست قبل اشاراتی به نماز داشتیم اما در این پست کاملتر می نویسیم تا بهتر از این امر مهم استقبال کنیم.

بسم الله

اگر انسان واقعا نسبت ب الطاف و نعمتهای خداوند توجه داشتته باشد و بداند که کسی که قرار است به هنگام نماز با وی صحبت کند همانی است که ما را از نیستی به دنیا آورده و تمامی نعمتهای خود را نیز بر ما ارزانی داشته تا به نهایت کمال و درجات بالای بهشتی دست پیدا کند .

او همانی است که اختیار کمی و زیادی روزی ما را دارد ؛ همانی است که مرگ و زندگی ما در ید قدرت اوست و.....

با این حال آیا نسبت به نماز با بی حالی بر خورد خواهیم کرد و یا آنکه سر از پا نشناخته و با تمام و جود به اقام نماز عاشقانه خواهیم پرداخت؟

آیا مواقعی که برای رفتن به کوه و گردش با دوستان خود صبح زود برنامه ریزی کرده اید قرار است صبح زود بیدار شوید نیز نمی توانید از خواب بیدار شوید.

آیا تاکنون فکر کرده اید چرا وقتی با دوستمان قرار داریم یا امتحان داریم فورا بیدار می شویم و چه بسا بدون کوک کردن ساعت خود به خود بیدار می شویم و هیچ چیزی مانع بیدار شدنمان نمی شود اما هنگامی که می خواهیم نماز بخوانیم و با خدا صحبت کنیم و قرار ملاقات با خدا داریم اینطور نیستیم و ر کاری می کنیم بیدار نمی شویم و اگر بیدار شویم دوباره می خوابیم؟

مشکل ما این است که به قراری که با دوستمان داریم بیشتر معرفت داریم و بیشتر ایمان داریم و رابطه با دوستان را بیشتر دوست داریم تا نسبت به خداوند.از رابطه با دوست لذت می بریم اما از رابطه با خدا نه.وقتی یاد دوست را در ذهن کوک می کنیم بدون ساعت بیدار می شویم ولی وقتی یاد خدا را در خود کوک می کنیم نمی توانیم بیدار شویم.

تمام اینهایی که صبح بیدار می شوند و حتی قبل از صبح برا نماز شب بیدار می شوند اینها با ساعت بیدار نمی شوند ساعت کمک می کند ولی انگیزه نمی دهد.

دستگاه انگیزشی انسان را فقط و فقط خدا تحریک میکند تا معرفت و محبت خدا در دل انسان کوک نشود انسان نمی تواند بیدار شود ما اگر می خواهیم صبح بیدار شویم باید عشق خدا را در خودمان کوک کنیم .

امام صادق علیه السلام از پیامبر گرامی اسلام صل الله علیه و آله نقل می کند : هر کس بخواهد شب برای عبادت برخیزد ؛ چون در بستر خود خوابید بگوید:بسم الله(بار خدایا مرا از مکر خود آسوده مدار ، یاد خخودت را از خاطرم مبر و مرا در گروه غافلان قرار مده من در فلان ساعت برخیزم محققا خداوند برای او فرشته ای می گمارد که او را همان ساعت بیدار کند (کافی ج2 ص540)

امام صادق علیه السلام می فرماید آیه ای که معجزه می کند آیه آخر سوره کهف که هر کس هنگام خوابیدن بخواند ، مگر این که در هر ساعتی که بخواهد بیدار شود.(میزان الحکمه ج114|3)

هر چه معده در هنگام خواب شب سبک باشد به هنگام صبح راحت تر می توانید از خواب برخیزید.

شب نشینیها و خوابیدن دیر هنگام در بیدار نشدن برای نماز و یا کسالت در نماز بسیار موثراست. دیر خوابیدن درشب ما را از درک لذت های معنوی در سحر و نماز محروم می کند.

همان طور که انجام عبادت ایمان را افزایش میدهد ، گناه نیز ایمان فرد را سست می کند و توفیق عبادت را از فرد می گیرد بر این اساس باید انسان باید انسان از گناه خود توبه حقیقی نماید تا به انجام عبادت موفق شود .

پیامیر صل الله علیه و آله فرمودند: نیکی را نور دل و آرایه (زیبای و روشنای)رخسار و نیروی کار یافتم و بدی و گناه را سیاهی دل و سستی در کار و زشتی چهره .(میزان الحکمه ج 114|39)