به پرسشهای کودکان ود در باره ی خدا چگونه پاسخ دهیم؟

سلام دوستان بزرگوار بنده گاهی زود میام و گاهی دیر ولی در دعاها به یاد همه ی شما هستم علی الخصوص شما بانوی گمنام سیده خانوم اومدم مطالبتو خوندم خدا قوت شهادت روزیت دوست من و همین طور دلنوشته های عاکف اکثر دوستان سر زدم فرصت پیام گذاشتن نداشتم با خودم فکر کردم این مسئله ای که نوشتم خیلی مهم باشه امیدوارم مفید باشه این مطالب برگرفته از کتاب نسیم مهر سخنان رادیویی استاد دهنوی هست.از دوستانی که برا بنده حقیر پیام گذاشتن پوزش می طلبم ان شاالله در اولین فرصت سر خواهم زد به وب این دوستان

بسم الله

پرسش‏‌‌های کودکان درباره‏‌‌ی خدا را جدی بگیرید و بدان‏‌‌ها پاسخ دهید. پاسخ‏‌‌هایی از قبیل این که «بعد می‏‌‌فهمی» یا «بزرگ می‏‌‌شوی و خواهی فهمید»، درست نیست؛ زیرا ممکن است از ناآگاهان یا غرض‏‌‌ورزان بپرسد و دچار سردرگمی یا انحراف شود. هیچ‏‌‌گاه به پرسش‏‌‌های کودکان درباره‏‌‌ی خدا، بی‏‌‌درنگ و بدون تأمل پاسخ ندهید. پاسخ به این گونه پرسش‏‌‌ها باید در زمان و مکان مناسبی باشد. هنگام آشپزی، زمان آماده شدن برای خروج از منزل، هنگام مرتب کردن اتاق‏‌‌ها و...، زمان‏‌‌های مناسبی نیستند و اگر کودک شما در این گونه موقعیت‏‌‌ها پرسید، پاسخ آن را به زمان مناسبی واگذارید. پاسخ‏‌‌های شما باید با سن کودک متناسب باشد. استفاده از استدلال‏‌‌های ساده برای اقناع کودک خوب است؛ اما استدلال‏‌‌های فلسفی سنگین فایده‏‌‌ای ندارد. مهم‏‌‌ترین و شایع‏‌‌ترین پرسش‏‌‌های کودکان درباره‏‌‌ی خدا عبارتند از: ۱. خدا کیست و چیست؟ برای پاسخ به این سؤال، باید از اوصاف خداوند و مقایسه‏‌‌ی او با دیگران استفاده کرد: خدا کسی است که مهربانی‏‌‌اش از پدر و مادر هم بیشتر است. او کسی است که از پدر و مادر هم بیشتر از تو مراقبت می‏‌‌کند. خدا از قوی‏‌‌ترین کسی که می‏‌‌شناسی هم قوی‏‌‌تر است. ۲. خدا کجا است؟ خدا همه جا هست. ۳. چه طور و چگونه خدا همه جا هست؟ خدا مثل ما انسان‏‌‌ها نیست که فقط در یک جا هستیم. او قدرتی دارد که می‏‌‌تواند همه جا باشد؛ مثل سخنران تلویزیون که در همه‏‌‌ی خانه‏‌‌ها او را می‏‌‌بینند. ۴. اگر خدا همه جا هست، چرا او را نمی‏‌‌بینیم؟ خیلی چیزها مانند هوا، گرما و برق را نمی‏‌‌بینیم؛ اما وجود دارند. فرزندی، همین نکته را از پدر خود می‏‌‌پرسد. پدر لیوانی آب و دو حبه قند می‏‌‌آورد و مقابل دیدگان فرزند، آن دو حبه قند را داخل آب در لیوان قرار می‏‌‌دهد و آن‏‌‌ها را در آب حل می‏‌‌کند؛ آن گاه می‏‌‌پرسد: آیا حبه‏‌‌های قند داخل لیوان هستند یا از آن خارج شده‏‌‌اند؟ فرزند پاسخ می‏‌‌دهد: داخل لیوان هستند. پدر: آیا تو آن‏‌‌ها را می‏‌‌بینی؟ فرزند: خیر. پدر: آن‏‌‌ها داخل لیوان هستند؛ اما با چشم دیده نمی‏‌‌شوند؛ خدا هم این گونه است. ۵. خدا چقدر بزرگ است؟ نمی‏‌‌دانم چقدر بزرگ است؛ اما می‏‌‌دانم که هیچ چیز در دنیا بزرگ‏‌‌تر از خدا نیست. خدا از بزرگ‏‌‌ترین کسی که تو می‏‌‌شناسی، بزرگ‏‌‌تر است. ۶. لباس‏‌‌های خدا چه اندازه است؟ خدا مثل ما آدم‏‌‌ها نیست که لباس بخواهد. ۷. اگر خدا بالا هست، چرا پاهای او را نمی‏‌‌بینیم؟ خدا مثل ما آدم‏‌‌ها نیست که پا داشته باشد. گذشته از این، ما خدا را با چشم نمی‏‌‌بینیم. ۸. اگر خدا همه جا هست، چرا به آسمان نگاه می‏‌‌کنیم؟ برکت‏‌‌های خدا مثل باران، از آسمان فرود می‏‌‌آید. ما آدم‏‌‌ها، جاهای بلند را بهتر می‏‌‌دانیم؛ به همین دلیل، نفر اول مسابقه، بر روی سکوی بالاتر می‏‌‌ایستد. ۹. خدا که بزرگ است، چگونه در قلب ما جا می‏‌‌گیرد؟ همان طور که پدر و مادرت در قلب تو هستند. ۱۰. آیا خدا در جاهای بد مانند توالت هم هست؟ بله، خدا همه جا هست. توالت از نظر ما آدم‏‌‌ها بد است؛ ولی از نظر خدا بد نیست؛ چون او همه چیز را آفریده است؛ مانند مامان که وقتی برادر کوچولویت را تمیز می‏‌‌کند، بدش نمی‏‌‌آید. ۱۱. خدا را چه کسی آفریده است؟ خدا همیشه بوده، و ما به این مطلب ایمان داریم و در پی دلیل آن نمی‏‌‌رویم؛ مانند این که تو ایمان داری هیچ‏‌‌گاه از روی زمین بلند نمی‏‌‌شوی؛ ولی دلیل آن را هم نمی‏‌‌دانی.

یا علی التماس دعای فرج